Filmy relacja ojciec-córka, śpiewanie, relacja brat-siostra

Mirabel Madrigal jako jedyna z rodziny nie posiada magicznych zdolności. Kiedy magia otaczająca Encanto - miasteczko, w którym mieszka, dziewczynka odkrywa, że tylko ona może je uratować.

Austria, rok 1938. Maria (Julie Andrews) jest kandydatką do nowicjatu w salzburskim klasztorze, o czym marzyła od dzieciństwa. Jednak wszystko wskazuje na to, że nie jest to jej przeznaczeniem. Matka Przełożona (Peggy Wood) podejmuje decyzję w sprawie jej przyszłości. Postanawia wysłać ją na jakiś czas do domu owdowiałego barona Georga von Trappa (Christopher Plummer), oficera marynarki w stanie spoczynku, który poszukuje guwernantki dla siedmiorga swoich dzieci. Maria opuszcza więc klasztor, aby opiekować się dziećmi kapitana i zastanowić się nad swoim powołaniem. Na miejscu odkrywa, że autokratyczny wdowiec dowodzi swoim domem jak okrętem, a dzieci traktuje jak żołnierzy. Wydaje komendy, każe im stawać na baczność, maszerować i reagować na gwizdek. Pozbawione ojcowskiej miłości dzieci, żeby zwrócić na siebie jego uwagę, skutecznie odstraszają kolejne guwernantki. Maria, niezrażona początkowymi trudnościami, znajduje wspólny język z siedmioma łobuziakami ofiarując im swoją miłość i zarażając je muzyczną pasją. Wprowadza do domu von Trappów radość, ciepło i życzliwość, stara się też załagodzić wojskową dyscyplinę. Także między baronem, a Marią rodzi się uczucie. Idyllę zakłóca wkroczenie wojski niemieckich do Austrii....

W świecie Juliena (Ewen Bremner) mało kto jest "normalny". Jego ojciec (Werner Herzog) słucha bluesa w masce gazowej, poucza i drwi z Juliena, jak również z brata i ciężarnej siostry Juliena (Chloë Sevigny). Babcia (Joyce Korine) zaś zajmuje się tylko swoim psem. Julien jest schizofrenikiem, nosi złote zęby, gra w kręgle, śpiewa, i gawędzi z grupą niepełnosprawnych młodych ludzi. Dziecko jego siostry jest prawdopodobnie jego własnym. Rozmawia przez telefon, wyobrażając sobie, że to jego matka, która zmarła przy porodzie wiele lat wcześniej. Losy tej dziwnej rodziny śledzimy w filmie z perspektywy Juliena.

Istnieją dwie konkurujące ze sobą firmy produkujące sprzęt sportowy, których podstawowym produktem są rakiety tenisowe. Największą gwiazdą, a – co za tym idzie – i reklamodawcą, jest Jadzia Jędruszewska, która gra rakietą firmy Malicz. Konkurencyjna firma – Oksza – postanawia przejąć zawodniczkę. W tym celu wyrusza do hotelu sportsmenki dziedzic firmy, młody Jan Oksza. Spotyka wychodzącą z pokoju dziewczynę i od razu przystępuje do realizacji planu. Szkopuł w tym, że Jadzia, którą zaczął adorować, to nie słynna tenisistka tylko panna Maliczówna, która w hotelu przekazywała nową rakietę. To dopiero początek serii nieporozumień…

Główna bohaterka telenoweli, Violetta, to nastolatka obdarzona niezwykłym talentem wokalnym, z czego początkowo nie zdaje sobie sprawy. Zdolności odziedziczyła po matce, słynnej piosenkarce, która zginęła w wypadku, kiedy Violetta była jeszcze małą dziewczynką. Jej ojciec, Germán, jest odnoszącym sukcesy inżynierem. Bardzo kocha swoją córkę lecz bywa surowy i nadopiekuńczy. Z troski o Violettę zataja przed nią prawdę o matce i nie chce, by dziewczyna obrała tę samą drogę kariery. Po tragicznej śmierci żony zabiera córkę do Madrytu i wychowuje z dala od rówieśników. Jest świadomy wielkiego talentu dziewczyny i pozwala jej na kontakt z muzyką poprzez naukę gry na fortepianie, jednak trzyma ją z daleka od mikrofonu czy lekcji aktorstwa. Wszystko się zmienia, gdy powracają do rodzinnego Buenos Aires. Violetta rozpoczyna naukę gry na fortepianie w prestiżowej szkole muzycznej Studio 21. Tu poznaje swoją ciotkę Angie, nauczycielkę śpiewu, która uświadamia dziewczynie, jak wielki potencjał w niej drzemie. Violetta stopniowo rozwija swój talentwokalny, ciężko pracuje, by osiągnąć sukces, zawiera nowe przyjaźnie i przeżywa pierwsze miłosne rozterki.

Historia budowy średniowiecznej katedry na tle wojen domowych, konfliktów religijnych i walki o władzę.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.